به نقل از «الف»

دولتی‌ها چقدر مالیات نمی‌دهند؟ + جدول

تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۲۴۱۵۰

به گزارش فارس، روند بررسی جزئیات لایحه بودجه 1400 در کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی از شنبه هفته گذشته آغاز شده و اعضای این کمیسیون همانطور که وعده داده بودند، در حال اصلاح اساسی لایحه بودجه سال آینده هستند.

یکی از مهمترین پیشنهادهای کارشناسان برای اصلاح لایحه بودجه 1400، اصلاح کم برآوردی های دولت از محل اخذ پایه‌های مختلف مالیاتی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از مهمترین پایه های مالیاتی کشور که شیوه اخذ آن بسیار ساده بوده و با زندگی اقشار مختلف مردم هم در ارتباط است، مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی است. این مالیات به صورت ماهیانه از تک تک کارمندان اخذ می‌شود و جزئیات آن با عنوان بخش «مالیات» در فیش حقوقی ماهانه کارمندان درج می‌گردد.

*دو مسئله کلیدی درباره مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی

 به صورت کلی، دو مسئله درباره این موضوع وجود دارد:

الف- مسئله اول که بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، تعداد پله‌های اندک این پایه مالیاتی و همچنین سقف پایین این پله مالیاتی برای افرادی است که حقوق های بسیار بالا یا نجومی می‌گیرند. به عنوان مثال، براساس لایحه دولت تمامی افرادی که حقوقی بالای 16 میلیون تومان در ماه (چهار حداقل حقوق) دارند، مالیات 25 درصدی بابت این رقم می پردازند یعنی عملا درصد مالیات حقوق افرادی که حقوق 20 یا 40 میلیون تومانی می گیرند، هیچ تفاوتی ندارد. ضمنا در حالی سقف مالیات پرداختی، 25 درصد قرار داده شده است که این رقم در بسیاری از کشورهای جهان کمتر از 40 درصد نیست.

ب- مسئله دوم که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، کم برآوردی چشمگیر دولت از درآمد مالیاتی این محل با فرض تداوم پله های مالیاتی موجود که در قالب تبصره 12 لایحه بودجه 1400 پیشنهاد شده است.

*نسبت مالیات پرداختی به حقوق و مزایای کارکنان بخش عمومی چقدر است؟

براساس گزارش سازمان برنامه و بودجه، میزان اعتبارات پیش بینی شده بابت پرداخت حقوق و مزایای کارمندان دولت و بازنشستگان در سال آینده، 548 هزار میلیارد تومان است. این رقم فارغ از 2 میلیارد یورو پیش بینی شده بابت پرداخت حقوق و مزایای نیروهای مسلح است که در قالب بند «و» تبصره 4 لایحه بودجه 1400 (منابع برداشتی از صندوق توسعه ملی) پیش‌بینی شده بود و دولت در سقف منابع بودجه سال آینده قرار نداده بود.

البته 136.2 هزار میلیارد تومان از رقم مذکور بابت کمک به صندوق‌های بازنشستگی در سرفصل «رفاه اجتماعی» قرار دارد و عملا بابت پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگان مورد استفاده قرار می گیرد که از پرداخت مالیات معاف هستند و باید از رقم 548 هزار میلیارد تومان کسر گردند.

همچنین طبق ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم، حقوق و مزایای کارکنان نیروهای مسلح (نهادهای نظامی و امنیتی) از پرداخت مالیات معاف هستند و در نتیجه، حدود 100 هزار میلیارد تومان از اعتبارات پیش بینی شده در سرفصل «سایر هزینه‌ها» که به نهادهای نظامی و امنیتی تعلق می گیرد نیز باید از رقم 548 هزار میلیارد تومان کسر گردد.

از سوی دیگر، براساس گزارش سازمان برنامه و بودجه، میزان بودجه پیش بینی شده بابت پرداخت حقوق و مزایای کارمندان شرکت‌های دولتی در سال آینده، 71.1 هزار میلیارد تومان است. البته این رقم در قالب بودجه عمومی نمی‌آید و در بخش بودجه شرکت‌های دولتی درج می‌شود.

با توجه به ارقام مذکور، کل میزان حقوق و مزایای پرداختی به کارمندان دولت و شرکت‌های دولتی در سال آینده (به غیر از نیروهای مسلح)، 382.9 هزار میلیارد تومان است. همچنین مطابق ارقام مندرج در جدول شماره (5) لایحه بودجه 1400، دولت 15 هزار و 868 میلیارد تومان از محل مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی پیش بینی کرده است. در نتیجه، میزان درآمد پیش بینی شده توسط دولت بابت مالیات حقوق و مزایای کارکنان بخش عمومی، صرفا معادل 4.1 درصد است.

*داستان چیست؟

حال شاید این نکته مطرح شود که علاوه بر کارکنان نیروهای مسلح و همچنین بازنشستگان، بسیاری از افراد و نهادهای دیگر هم از پرداخت مالیات بر حقوق و مزایا معاف هستند و دلیل پایین بودن نسبت مالیات حقوق و مزایای کارکنان بخش عمومی به میزان کل حقوق و مزایای پرداختی به آنها، همین موضوع است.

این در حالی است که این تحلیل صحیح نیست زیرا علاوه بر افراد و گروه های مذکور، صرفا حقوق بگیران از بنیاد شهید و همچنین ایثارگران (جانبازاران) از پرداخت مالیات بر حقوق و مزایا معاف هستند. کل بودجه پیش بینی شده توسط دولت برای بنیاد شهید بابت پرداخت حقوق و مزایا (جمع سرفصل «جبران خدمت کارکنان» و «سایر هزینه ها») در جدول شماره 7-2 لایحه بودجه 1400، حدود 24 هزار میلیارد تومان است.

همچنین از طرفی با توجه به معافیت کارکنان نیروهای مسلح و همچنین حقوق بگیران بنیاد شهید از پرداخت مالیات حقوق و از طرف دیگر، با توجه به تعداد ایثارگران کشور، تخمین زده می‌شود حداکثر 5 درصد دیگر از کارمندان دولت (سایر دستگاه‌های اجرایی) از پرداخت مالیات حقوق معاف باشند.

علاوه بر موارد مذکور و مطابق با ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم، برخی از مزایای پرداختی به کارمندان دولت مانند عیدی سالانه، هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت مربوط به شغل و همچنین وجوه حاصل از بیمه بابت جبران خسارت بدنی و معالجه و امثال آن از پرداخت مالیات معاف است. با توجه به اینکه براساس بخشنامه لایحه بودجه 1400 (ابلاغی توسط سازمان برنامه و بودجه)، عیدی پرداختی به کارمندان دولت در سال آینده 1.5 میلیون تومان خواهد بود، کل اعتبارات درنظر گرفته شده در لایحه بودجه 1400 بابت پرداخت عیدی کارمندان دولت در سال آینده، 3.3 هزار میلیارد تومان است. فرض می کنیم کل مزایای معاف از مالیات پرداختی به کارمندان دولت، 5 برابر رقم مذکور باشد یعنی 16.5 هزار میلیارد تومان.

با توجه به آنچه گفته شد، میزان حقوق و مزایای کارکنان بخش عمومی که مشمول مالیات است، حدود 328 هزار میلیارد تومان تخمین زده می شود.

تعداد کارمندان مشمول پرداخت مالیات عبارتست از کلیه کارمندان دولت به غیر از نیروهای مسلح (2.63 میلیون نفر) و شرکت‌های دولتی (0.318 میلیون نفر) منهای کارمندان ایثارگر و کارمندان بنیاد شهید. در نتیجه، تعداد کارمندان مشمول پرداخت مالیات در سال آینده حدود 2.83 میلیون نفر تخمین زده می شود.

حال اگر رقم 328 هزار میلیارد تومان را بر رقم مذکور (تعداد کارمندان مشمول پرداخت مالیات) تقسیم کنیم، رقم حقوق و مزایای ماهانه هر کارمند مشمول پرداخت مالیات بدست می آید که برابرست با: 9.64 میلیون تومان در ماه.

برای محاسبه میزان واقعی مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی، صرفا دو اقدام دیگر باید انجام دهیم:

الف- میزان مالیات بر حقوق و مزایای ماهیانه هر کارمند را مطابق پله های پیشنهادی دولت در تبصره 12، را به صورت محاسبه کنیم و به عدد 746 هزار تومان در ماه می رسیم.

ب- میزان مالیات بر حقوق و مزایای ماهیانه هر کارمند را در تعداد ماه سال یعنی 12 و تعداد کارکنان بخش عمومی مشمول مالیات یعنی 2.83 میلیون نفر ضرب می کنیم و نهایتا به عدد 25.3 هزار میلیارد تومان می رسیم.

با توجه به ارقام مذکور، محاسبه سرانگشتی میزان مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی در سال آینده نشان می دهد این رقم باید حداقل 25.3 هزار میلیارد تومان باشد و این در حالی است که دولت در لایحه بودجه سال 1400 این رقم را 15.9 هزار میلیارد تومان پیش بینی کرده است. کارمندان دولت و شرکتهای دولتی در سال آینده 9.4 هزار میلیارد تومان از مالیات بر حقوق و مزایای خود را نمی پردازند. به عبارت دیگر، کارمندان دولت و شرکتهای دولتی در سال آینده صرفا حدود 60 درصد از مالیات بر حقوق و مزایای خود مطابق قانون را می پردازند.

با توجه به توضیحاتی که در این متن ارائه شد، ضرورت دارد کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی در حین بررسی بخش «منابع» لایحه بودجه 1400، رقم پیش بینی شده از محل مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی را اصلاح کند و به حداقل 25 هزار میلیارد تومان افزایش دهد.

*باید سازمان برنامه و بودجه پاسخگو باشد

گفتنی است این اشتباه عجیب در محاسبه مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی، ناشی از تخلف بزرگ دولت و شرکتهای دولتی در نحوه محاسبه این پایه مالیاتی است و هیچ ارتباطی به عموم کارکنان دولت و شرکتهای دولتی ندارد.

بررسی های صورت گرفته توسط مرکز پژوهش های مجلس و همچنین پیگیری ها نشان می دهد علت اصلی این کم برآوردی چشمگیر منابع حاصل از مالیات بر حقوق کارکنان بخش عمومی در لایحه بودجه 1400، این موضوع است که سازمان برنامه و بودجه مالیات بر حقوق این کارکنان را صرفا بر مبنای حکم آنها محاسبه می کند یعنی برخلاف قانون، میزان مالیات ناشی از پرداخت اضافه کار و کارانه به آنها را مشمول مالیات نمی داند و یا مالیات آن را با رقمی به مراتب کمتر از رقم قانونی محاسبه می کند.

منبع: الف

کلیدواژه: پرداختی به کارمندان دولت هزار میلیارد تومان دولتی در سال آینده سازمان برنامه و بودجه دولت و شرکتهای دولتی مشمول پرداخت مالیات پرداخت مالیات میلیارد تومان کارمندان دولت لایحه بودجه 1400 شرکت های دولتی میزان مالیات میلیون تومان نیروهای مسلح پیش بینی شده مالیات حقوق دولت و شرکت بنیاد شهید معاف هستند میلیون نفر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۲۴۱۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه | جمع مبلغ نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!

روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.

این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینه‌های لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجه‌های پیشنهادی دولت برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانه‌ها منتشر شد که با اعتراض‌هائی همراه است.

اعتراض‌ها عموماً بر این محور‌ها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهاد‌ها بودجه تعلق می‌گیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آن‌ها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهاد‌ها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجه‌هائی به آن‌ها منطقی نیست.

طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.

بدون اینکه درباره محور‌های اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید می‌کنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آن‌ها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجه‌ای که برای آن‌ها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سال‌های گذشته بار‌ها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرج‌تراشی خلاف مشی خود امام است. باقی می‌ماند بودجه‌ای که برای حوزه‌های علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.

در سال‌های گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه و نهاد‌های مرتبط با آن‌ها انتقاد می‌کردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما می‌گفتند مگر از وضع شدیداً فلاکت‌بار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزه‌های علمیه اعتراض می‌کنید؟

جواب این بود و اکنون نیز اینست که می‌دانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه و حتی علمای شهرستان‌ها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند و تعداد زیادی از آن‌ها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کار‌های خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانه‌ها و شرکت‌ها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.

ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح می‌کنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزه‌های علمیه دفاع نمایند. می‌بینیم که در عمل نیز تفکر آن‌ها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحت‌اندیشی برای روحانیت می‌گویند اعتنائی نمی‌کنند و ترتیب اثر نمی‌دهند.

مهم‌ترین دلیل برای این تفکر که حوزه‌های علمیه و دستگاه‌های مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آن‌ها را به دولت و حکومت وابسته می‌کند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب می‌نماید.

هیچکس نمی‌تواند ادعا کند که روحانیت می‌تواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزه‌های علمیه از هیچ بودجه‌ای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آن‌ها می‌دهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد می‌دانستند.

تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحب‌نام و ذی‌نفوذی مانند مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی و آیت‌الله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.

نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگنا‌های معیشتی در حال حاضر به آن‌ها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که ده‌ها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیف‌ترین اقشار جامعه زندگی می‌کرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.

حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آن‌ها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.

خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجه‌های دریافتی حوزه‌ها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشت‌میزنشینانی می‌رسد که حوزه‌های علمیه بدون آن میز‌ها هم می‌توانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیت‌ها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیش‌قدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟